κήχος

κῆχος και κῆγχος ή κηγχός (Α)

(πάντοτε στη φρ.) «ποῑ κῆχος;» — σε ποιό τόπο; πού γης; για πού; (α. «ποῑ κῆχος;» - «εὐθύς Σικελίας», Αριστοφ.

β. «ποῑ κῆχος;» — «ἐγγύς ἡμερῶν γε τεσσάρων», Φερεκρ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ.].